21 septiembre 2016

Poema para #DiaMundialdelAlzheimer


Es muy probable que este poema no se refiera a una persona con Alzheimer, pero cuando lo leí me recordó inmediatamente a mi abuela, así que lo comparto hoy: en su versión original en catalán, y su traducción al castellano por Jaime Gil de Biedma. Con todo mi cariño, para ti, abu.


Les claus (Àlex Susanna)


No hi ha cap lluna que et guiï,

ni cap claror amagada

que vagament t’il·lumini.

Una certa repetició dels actes,

això sí, una mena d’obstinació

a fer sempre el mateix,

fan que avui no et perdis

pels camins de la nit.


Las llaves


No hay luna que te guíe,

ni oculta claridad

que vagamente te ilumine.

La repetida certeza de unos actos,

eso sí, como una obstinación

de hacer siempre lo mismo,

evita que hoy te pierdas

por los caminos de la noche.